بر اساس آمار بدست آمده گوشیهای هوشمند امروزی قدرت محاسباتی خیلی زیادی نسبت به کامپیوترهایی را دارند که سازمان فضایی ناسا در سال ۱۹۶۹ برای به پرواز در آوردن و فرود آپولو ۱۱ بر روی کره ماه مورد استفاده قرار داده است.

زمانی که اولین بار انسان موفق شد بر روی کره ماه قدم بگذارد، کامپیوترها نقش تعیین کننده ای در کنترل و پیاده سازی این ماموریت را داشتند. اگر چه کامپیوترهای ناسا خارج از استانداردهای امروزی بودند اما آنها به اندازه کافی شایستگی داشتند تا بتوانند انسان را ۳۵۶۰۰۰ کیلومتر در فضا و دور از زمین روی ماه سالم ببرند و برگردانند. در حقیقت، در طول اولین ماموریت آپولو، مکانیسم های امنیتی حیاتی برای اولین بار توسط نرم افزار مورد استفاده قرار گرفتند که پایه شکل گیری کامپیوترهای مدرن گشتند.

اما امروزه، حتی یک فلش USB یا یک روتر WiFi بسیار قدرتمندتر می باشد. iPhone 6 را در نظر بگیرید.  این گوشی از یک ساختار ۶۴ bit Cortex A8 ARM متشکل از حدود ۱.۶ بیلیون ترانزیستور بهره می برد. این گوشی می تواند در ۱.۴ GHZ کار کرده و دستورالعملها را می تواند به میزان تقریبی ۱.۲ دستورالعمل در هر چرخه در هر کدام از ۲ هسته اش پردازش نماید. این شامل ۳.۳۶ بیلیون دستورالعمل در هر ثانیه می باشد. پس ساعت iPhone 6 32600 برابر سریعتر از بهترین کامپیوترهای آپولو می باشد و می تواند دستورالعملها را ۱۲۰ میلیون بار سریعتر از آن اجرا کند.